Genieten...

We zijn inmiddels alweer een aantal dagen verder en ook een station opgeschoven. Aangeland in Riviere sur Tarn, een klein plaatsje net boven Millau, weer een 200km zuidelijker. Afgelopen week een echte vakantie week gehad met mooi weer, veel zwembad en af en toe een uitstapje. Een marktje op zondag in Egletons waar de kaasboer, die volgens Ludo in een yoert woonde, enigszins gelijkenis met zijn geiten begon te vertonen. Wel hebben ze hier allerlei heerlijke locale lekkernijen zoals deze kazen of overheerlijke worsten, waar we dan ook maar een aantal van hebben ingeslagen, en inmiddels ook alweer op zijn.

Op maandag de 15de met alle mannen (Remco, Ludo, Stijn, Jop, Luit en nog een campingvriendje) naar een forellenkwekerij om te vissen. Er moet natuurlijk ook een beetje ‘gejaagd’ worden. Helaas een voor Nederland onbekende katholieke feestdag (maria ten hemelvaart misschien?) gooide roet in het eten, dus tevergeefs gereden en voor een dichte poort beland. Dan later die week nog maar eens proberen! Uiteindelijk naar een meer in de buurt gereden om stenen te keilen. Ook heel mannelijk! De vrouwen; Geja, Poldy, Elisah, Fleur, Charlotte en Suus lagen heel vrouwelijk te bruinen bij het zwembad.

Op dinsdag een hangdag bij het zwembad en woensdag opnieuw naar de forellenkwekerij. Dit keer wel open en binnen 20 minuten 12 forellen op het droge gehaald. Of dit nu veel met vissen te maken heeft vraag ik me af maar de kinderen vonden het wel leuk. Ik ben meer bezig geweest met aas eraan doen en forellen eraf halen. ’s Avonds wel lekker gegeten. Veel werk, maar wel lekker (zie foto).

De camping in Neuvic was in tegenstelling tot de camping waar we nu staat een oase van rust. Waar er in Riviere sur Tarn 10 tenten staan, stonden we in Neuvic alleen op dezelfde m2. Los van de plaats komen we met z’n allen wel in een hele ontspannen vakantiesfeer terecht. Het onthaasten is begonnen zullen we maar zeggen. Het weer helpt hier wel goed aan mee. De kinderen worden steeds blonder en bruiner. Ik ben benieuwd hoe dit zich aankomend jaar gaat ontwikkelen, negertjes met blond haar….

Jop heeft deelgenomen aan een djembé cursus en is volleerd trommelaar met spetterend optreden in de ‘brasserie’, zeg maar kantine. Suus heeft drie dagen circus opleiding gehad met jongleren, trapeze, hoepelen en bal lopen. Je weet maar nooit waar dit nog handig voor kan zijn aankomend jaar. Er zal toch iets moeten worden verdiend. Luit heeft zich hier ook nog één dag aan gewaagd na een mislukt timmerdorp (zonder begeleiding) avontuur, met flair liet hij een bord op een stok ronddraaien (zie foto’s).
Uiteindelijk was er donderdagavond een ‘spectacle des enfants’, zeg maar bonte avond. Remco ervoer het als een avond met overslaande cd’s, niet verstaanbare zang en allerlei twijfelachtige dansjes. Poldy zag vooral schattige meisjes, trotse ouders Maar vooral zag Poldy allemaal kinderen met weer een beetje meer zelfvertrouwen. Luit en Suus hebben ook nog een optreden gegeven. Luit met twee moppen en Suus met een jongleeract met doekjes. Opleiding niet voor niets dus. Beide in de ogen van de ouders natuurlijk een doorslaand succes en daarmee is volgens Poldy voldaan aan één van de eisen van het onderwijs van aankomend jaar, de onderbouwshow. Die hebben we maar vast!

Na veel gezamelijke, gezellige kletspraat met bier en wijn en maaltijden met de familie Mennes (zie foto), was het dan donderdag alweer tijd om de boel in te pakken voor het vervolg van onze afscheids tournee door ‘la douce France’. Nu wordt er bij het inpakken van de auto nogal veel gebruik gemaakt van autodeuren, zo ook van onze prachtige Renault Trafic. Echter na enige zaken al in onze laadbak gedeponeerd te hebben was onze achterdeur niet meer te openen. Best lastig als dit de enige in/uitgang is. Een lam pinnetje heeft er er uiteindelijk voor gezorgd dat ons verblijf in Neuvic nog met drie dagen is verlengd! Waarschijnlijk één van die tegenslagen waar er nog wel meer van zullen volgen.

Vrijdag dus om 8 uur bij de garage in Ussel (zie foto). In je beste Frans:’J’ai un problem avec ma derriere de la voiture’. De beste man begreep me en ging daarna vrolijk in het engels verder, wel net zo makkelijk. De constatering dat er iets besteld moest worden en dat het weekend er tussen zat was al snel gemaakt. Maandag ochtend om 8 uur weer melden en dan maar hopen dat dit te bestellen onderdeel de oplossing zou zijn, want zeker weten was het niet!
We hebben er vrijdag uiteindelijk maar een dagje uit in Ussel van gemaakt, de toerist uithangen, lunchen en boodschappen doen. Heerlijk om met je kinderen uit eten te gaan en dat ze daarvan dan zo kunnen genieten. Luit had twee spiegeleieren met patat besteld en Jop en Suus een omelet met patat. Daar kwam het aan een joekel van een bord met daarop een nog grotere dubbelgslagen omelet. Suus riep tijdens het eten wel vier keer het is fantastisch, wat een lekker eten. Uiteindelijk in Ussel ook nog hengels gekocht, want het forellen vissen was goed bevallen bij de jongens.

Je moet van de nood een deugt maken, en hoe erg is het nu helemaal om nog drie dagen op zo’n prachtige camping met mooi weer te zitten. Het deed Poldy nog aan het citaat van Renate Dorrestijn uit het voorgaande verslag denken. Dus vissen zaterdag in één van de vijvers bij het kasteel. Resultaat. Één snoer al in de war voordat het überhaupt het water heeft geraakt, 2 haakjes kwijt, waarvan één in de boom en een andere in een soort stekelbaars van ongeveer 8 cm. Vangst: Remco 1, Suus 1, Jop en Luit 0. Beide zwaar onder de maat en conclusie was dat het bij de forellenkwekerij makkelijker ging. We zullen het nog wel eens proberen aankomende weken.

Maandagochtend om 8 uur weer bij de garage en om 9.30 met nieuw achterdeurhandvat onderweg naar Neuvic om verder te gaan met dat waar we donderdagavond mee waren begonnen, inpakken. Drie dagen verder en 100 Euro armer. Gelukkig hadden Piet en Marion geregeld dat we de reservering van de camping aan de Tarn voor die drie dagen konden cancellen. We hadden dus geen dubbele campingkosten. Dat viel dus allemaal weer vreselijk mee. Om 13.00 uur afscheid genomen van Ludo, Gea, Stijn, Elisah, Fleur en Charlotte. Het was zoals al vaker gezellig en relaxed. Op naar de volgende bestemming Riviere sur Tarn waar Piet, Marion, Mart, Daan, Niek en Juul op een camping staan. Tijdens een prachtige rit binnendoor waar het kwik de 40 graden net niet aantikte om ongeveer 16.30 uur aangekomen. Onderweg genoten we dus van het Franse landschap, van het wijdse uitzicht, maar ook van de kleine details. Prachtig hoe de schaduw van de electriciteitsdraden op het asfalt heen en weer bewoog, alsof ze kilometers lang voor ons de slingers hadden uitgehangen. Zoals gezegd een veel drukkere camping, maar ook deze week zal wel weer gezellig worden.

Nog even de feitjes:
• Het overgeven in de auto nam een enorme sprint door die prachtige rit binnendoor naar de Tarn. Mag je moeder genieten van leuke schaduwslingers, Suus moest vooral veel overgeven. De stand is dan nu ook 8-4 voor Suus.
• Deze keer zelfs niet één soort van zwemvertier, maar een rivier, een zwembad, een kinderbad en zelfs een relaxbad voor volwassenen. Dit laatste bad ter ergernis van onze kinderen, want die mogen, zonder ouders, niet in dit bad komen.
• Jop, Luit en Suus hebben hun eigen geld. Jop heeft als eerste een portomonee aangeschaft, wel zo handig. Suus heeft op de markt een prachtig roze hoedje gekocht (zie foto). Luit wil niet te veel kopen, want hij spaart voor een eigen laptop.
• Immie en John hadden een bijdrage gegeven voor een leuk cadeau voor onderweg. Dit heeft geresulteerd in het spel Labyrinth (doolhof) voor Jop, Uno voor Luit en My little Pony spullen voor Suus.
• De eerste kledingstukken zijn weggegooid of doorgegeven. Wasje vier is gedraaid. Poldy houdt zich tijdens bijvoorbeeld de foreluitstapjes bezig met de was. Een zeer sociaal proces op campings. Met meerdere vrouwen wacht je op een was die bijna klaar is, deze was kan van jezelf zijn of van een ander, dat maakt niet uit. Het feit is dat aan het einde van een was beurt jou eigen was in of uit de machine moet. Tijdens dit wachten wordt er druk gekletst en infomatie uitgewisseld. Het deed Poldy denken aan de wasvrouwen bij de rivieren in India.
• Nog drie nachtjes slapen en dan is Remco jarig! Nog 10 nachtjes slapen en dan wordt Jop 10 jaar!
• Gelezen:
Remco Arnon Grunberg – Tirza (Langdradig verhaal om depressief van te worden. Zo dus niet leven! Renate Dorresteijn – de leesclub. (Grappig geschreven, prettig leesbaar).
Poldy Arnon Grunberg – Tirza ( inderdaad een verhaal om depressief van te worden, toch moest ik wel blijven doorlezen) Herman Koch – Huis met zwembad (leuk geschreven, zag de tekst zo in beelden voor mij, een aanrader).
Zoals je ziet op advies van Daphne een korte top of flop over het boek. Voor de volledigheid Remco vond het Diner van Herman Koch ook een aanrader. Poldy vond de leesclub van Renate Dorrestijn ook erg goed geschreven, anders dan anders, fantasivol en toch zeer herkenbaar.
Poldy leest nu Stiletto van Kerstin Gier, dit boek hebben we net als Huis met zwembad van Geja gekregen. Tirza hadden we al gekregen van Mirjam. Op deze manier moet het lukken om elke keer weer nieuwe boeken te kunnen lezen. Geja en Mirjam onze dank hiervoor.
Voor de kinderen:
Film – Atlantis, Tom en Jerrry en Rapunzel
Boeken meerdere Donald Duckjes


U hoort van ons…..
p.s. Sommige van jullie vroegen zich af wie deze verhalen schrijft Het is een co-productie, je kent ze wel van die bekende schrijvers echtparen.